Στήριξε το χωριό του και αυτό τον τίμησε με μια συγκινητική εκδήλωση
Μια ξεχωριστή και συγκινητική ιστορία με μεγάλο συμβολισμό είναι αυτή που θα περιγράψουμε. Η ιστορία ενός ομογενή, που έφυγε το μακρινό 1969 για την Αυστραλία, αφήνοντας πίσω το χωριό του στον ορεινό Βάλτο. Τόλμησε μόνος του να δοκιμάσει την τύχη του στην ξενιτιά. Και εκεί, στη Μελβούρνη, δικαιώθηκε, πέτυχε και απέκτησε μεγάλη οικονομική επιφάνεια. Τα κατάφερε δηλαδή όπως άλλωστε πολλοί ξενιτεμένοι Έλληνες σε όλα τα πέρατα του πλανήτη.
Ο Χαρίλαος Μουτσώκος δεν ξέχασε ποτέ το χωριό του, τα Βρουβιανά, και με κάθε ευκαιρία το επισκεπτόταν. Αυτό όμως που καθιστά την ιστορία ξεχωριστή είναι πως δεν περιορίστηκε στις επισκέψεις και στις θύμησες αλλά και σε προφορά και έμπρακτη στήριξη.
Στήριξε οικονομικά κατά καιρούς πολλές δράσεις για τη γενέτειρά του και το αποκορύφωμα ήταν φέτος όταν χρηματοδότησε με δεκάδες χιλιάδες ευρώ την κατασκευή ενός γηπέδου μπάσκετ για να αθλείται η νεολαία του χωριού. Ένα χωριό που μαραζώνει από την εγκατάλειψη της Πολιτείας αλλά που αποκτά ελπίδα από ανθρώπους σαν τον συγκεκριμένο.
Η ιστορία όμως έχει και τη συνέχειά της. Το πώς αντιμετώπισε το χωριό τον Χαρίλαο. Πριν λίγες ημέρες λοιπόν, με την ευκαιρία της παρουσίας του σε αυτό, οργανώθηκε μια «βρουβιανίσια συγκέντρωση». Μια συνάντηση με διαφορετικό χρώμα, νόημα και περιεχόμενο από κάθε άλλη προηγούμενη. Με πρωτοβουλία του εν Αθήναις Συλλόγου του χωριού, του προέδρου της κοινότητας αλλά και τη μεγάλη ανταπόκριση των συγχωριανών του ο Χαρίλαος τιμήθηκε μ’ ένα γλέντι. Μια γιορτή «προς τιμήν ενός μετανάστη συγχωριανού μας, ο οποίος αν και κοντεύει να συμπληρώσει μισό περίπου αιώνα στη μακρινή Αυστραλία δεν έπαψε ποτέ ΟΧΙ μόνον να αισθάνεται Έλληνας, αλλά ψυχή τε και σώματι να ανήκει στα Βρουβιανά» όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργος Ροΐδης.
Ήταν πάρα πολλά τα 44 χρόνια της ξενιτιάς του και γι’ αυτό πολλοί από τους σημερινούς νέους των Βρουβιανών δεν γνώριζαν τον Χαρίλαο. Μια βραδιά του Αυγούστου τους δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία και με τους μεγαλύτερους στην ηλικία αποτίσανε φόρο τιμής προς το πρόσωπό του. Του αφιέρωσαν τη βραδιά, βρέθηκαν όλοι μαζί και χόρεψαν , τον ευχαρίστησαν από τα βάθη της καρδιάς τους για την πολύτιμη και πολύπλευρη πρόσφορά του προς το χωριό έχοντας υπόψη τους τα σοφά λόγια των αρχαίων μας προγόνων: «Αχάριστος, όστις ευ παθών αμνημονεί».
Ο Χαρίλαος Μουτσώκος δεν ξέχασε ποτέ το χωριό του, τα Βρουβιανά, και με κάθε ευκαιρία το επισκεπτόταν. Αυτό όμως που καθιστά την ιστορία ξεχωριστή είναι πως δεν περιορίστηκε στις επισκέψεις και στις θύμησες αλλά και σε προφορά και έμπρακτη στήριξη.
Στήριξε οικονομικά κατά καιρούς πολλές δράσεις για τη γενέτειρά του και το αποκορύφωμα ήταν φέτος όταν χρηματοδότησε με δεκάδες χιλιάδες ευρώ την κατασκευή ενός γηπέδου μπάσκετ για να αθλείται η νεολαία του χωριού. Ένα χωριό που μαραζώνει από την εγκατάλειψη της Πολιτείας αλλά που αποκτά ελπίδα από ανθρώπους σαν τον συγκεκριμένο.
Η ιστορία όμως έχει και τη συνέχειά της. Το πώς αντιμετώπισε το χωριό τον Χαρίλαο. Πριν λίγες ημέρες λοιπόν, με την ευκαιρία της παρουσίας του σε αυτό, οργανώθηκε μια «βρουβιανίσια συγκέντρωση». Μια συνάντηση με διαφορετικό χρώμα, νόημα και περιεχόμενο από κάθε άλλη προηγούμενη. Με πρωτοβουλία του εν Αθήναις Συλλόγου του χωριού, του προέδρου της κοινότητας αλλά και τη μεγάλη ανταπόκριση των συγχωριανών του ο Χαρίλαος τιμήθηκε μ’ ένα γλέντι. Μια γιορτή «προς τιμήν ενός μετανάστη συγχωριανού μας, ο οποίος αν και κοντεύει να συμπληρώσει μισό περίπου αιώνα στη μακρινή Αυστραλία δεν έπαψε ποτέ ΟΧΙ μόνον να αισθάνεται Έλληνας, αλλά ψυχή τε και σώματι να ανήκει στα Βρουβιανά» όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Κοινότητας Γιώργος Ροΐδης.
Ήταν πάρα πολλά τα 44 χρόνια της ξενιτιάς του και γι’ αυτό πολλοί από τους σημερινούς νέους των Βρουβιανών δεν γνώριζαν τον Χαρίλαο. Μια βραδιά του Αυγούστου τους δόθηκε λοιπόν η ευκαιρία και με τους μεγαλύτερους στην ηλικία αποτίσανε φόρο τιμής προς το πρόσωπό του. Του αφιέρωσαν τη βραδιά, βρέθηκαν όλοι μαζί και χόρεψαν , τον ευχαρίστησαν από τα βάθη της καρδιάς τους για την πολύτιμη και πολύπλευρη πρόσφορά του προς το χωριό έχοντας υπόψη τους τα σοφά λόγια των αρχαίων μας προγόνων: «Αχάριστος, όστις ευ παθών αμνημονεί».
Δείτε video Εδώ
Οι φωτό από τη γιορτή προς τιμήν του Χαρίλαου στο ορεινό χωριό του Βάλτου
Χάρη στον Χαρίλαο Μουτσώκο η νεολαία του χωριού έχει κάπου να αθλείται
Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο agrinio news
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου